צומות - מומלץ או לא

צומות - מומלץ או לא

כשבע"ח (ובני אדם) סובלים ממחלות אקוטיות (כמו באפיזודה של שפעת חריפה) הם יכולים לעבור תקופה של 1-2 ימים לכל היותר של תיאבון מופחת, שגורם להם להפסיק לצרוך מזון מבלי שבחרו בכך (על פי רוב אין זה צום אמיתי שהוא פעולה יזומה עם בחירה, גם אם התקופה היא קצרה מאוד). על פי רוב, אין זה צום מוחלט כי הם ממשיכים לצרוך באופן זמני מאכלים פשוטים בלבד (עשב, פירות) בכמות קטנה. הדבר נצפה בחיות מחמד וב"אדם המודרני" - אבל הוא נצפה בטבע רק לעיתים נדירות. הגיוני שבזמן סטרס דלקתי חריף ורעילות מטבולית של כל הגוף, גופנו לא ירצה להכביד על המערכות שלנו בפעילות נוספת של עיכול וחילוף חומרים הקשורים לאכילת מזון. בטבע, מצבים אקוטים כאלה מסתיימים תוך זמן קצר במוות או בחזרה מהירה למצב בריא ואכילה בריאה. בטבע, באזור המחיה הטבעי שבו התפתחנו כבני אדם, שהוא עשיר מאוד במזונות מגוונים לאורך 365 ימים בשנה, אף חיה אינה בוחרת לצום באופן מחושב מראש (כאשר התיאבון שלה הוא נורמאלי), וכל דמויי האדם הקרובים להומו-ספיאנס תמיד מלקטים מזון טבעי וטרי במשך היום. על סמך מחקרים מדעיים וביוכימיה בסיסית וביוכימיה-פיזיולוגיה בסיסית של תפקוד הכבד, ידוע כיום כי על מנת לטהר רעלים ביעילות, הכרחי לצרוך נוטריאנטים (חומרים מזינים) רבים וגם קלוריות רבות (דטוקסיפיקציה היא תהליך שצורך הרבה אנרגיה). ללא אספקת אנרגיה מתמשכת וללא ויטמינים, מינרלים, חומצות אמינו, חומצות שומן, ופיטונוטריאנטים (חומרים מזינים מהצומח) מגוונים, כל תהליך הטיהור נפסק, והכבד אינו מסוגל לעבד ולנטרל מולקולות רעילות נוספות, בין אם מדובר ברעלים מהסביבה, רעלים ממערכת העיכול, רעלים הורמונאליים שהם תוצרת נורמאלית יום יומית של הגוף, או רעלים שהשתחררו מהרקמות לאחר שהצטברו בהן שנים רבות. אם מטרתנו היא טיהור רעלים או שיפור של מחלות סימפטומטיות, הצום עשוי לספק יתרונות סימפטומטיים מסוימים באופן זמני, עד שהאנרגיה לא תהיה זמינה מספיק והנוטריאנטים יהיו חסרים. יתרונות אלה כוללים: 1. בזכות הצום, אנו מפסיקים לצרוך מזונות אלרגניים, מזונות הגורמים לדלקת, מזונות שיש בהם רעלים ומזונות עתירי חלבון. כשאנו מפסיקים לאכול מזונות אלו אנו מרגישים יותר טוב באופן מיידי מכיוון שהדלקתיות, הרעילות והחומציות הנלוות להם פוחתות. ניתן להשיג יתרון זה גם ללא צום, באמצעות צריכת מזון פשוט, צמחי, מלא (לא מעובד), טבעי, נקי מרעלים ודל חלבון - למשך מספר חודשים, וכן על ידי הימנעות ממזונות אלרגניים (הנצופים שבהם: מוצרי חלב, ביצים, גלוטן, סויה, בוטנים, שוקולד. ניתן לאתר אותם על ידי דיאטת אלימינציה). 2. הפחתה ברמת הסטרס (יתרון זמני זה נובע מהעובדה שצומות ארוכי טווח קשורים למנוחה מלאה במיטה, בגלל חוסר היכולת לבצע עבודה או להתמודד עם מטלות החיים). במקום זאת, ניתן ללכת למפלט (retreat) או להחליט לנוח בבית לתקופה מסויימת, וכך להשיג את אותו יתרון גם ללא צום. 3. ירידה במשקל היא יתרון, אך היא גורמת לרעלים המאוכסנים בשומן להשתחרר, להתפזר בגוף ולהצטבר באיברים חיוניים כמו המוח, מאחר שלאיברים המבצעים את הדטוקסיפיקציה (טיהור רעלים) חסר אנרגיה ונוטריאנטים (חומרים מזינים) הדרושים כדי לטפל ברעלים אלה (וכך נוצר סיכון ארוך טווח לדמנציה ולהפרעות ניוון עצבי אחרות.) בנוסף, יש אובדן של שרירים ושל צפיפות העצם, נזק בכבד (בגלל עומס הרעלים) והחמרה של כבד שומני. ניתן להשיג את היתרון של ירידה במשקל גם באכילה בריאה ומאוזנת לטווח ארוך. שלושת היתרונות האלה, שכאמור אפשר היה להשיגם ע"י תזונה והימנעות מרעלים, יכולים ודאי להיות הסיבות ל"הצלחה" שמדווחים עליה אלה המתפרנסים מ"השגחה על צומות" - אבל אין מחקרים התומכים סטטיסטית בטענותיהם, במיוחד לגבי הטווח הארוך: האם אנו יודעים כמה מהצומות של 2-4 שבועות הסתיימו בירידה קבועה באיי-קיו (ובאלצהיימר, דמנציה סנילית וכו') בגלל רעלים שחדרו למוח? כמה אנשים נותרו עם חילוף חומרים איטי לאורך זמן (ועייפות כרונית) - כשאינם מסוגלים לשחזר את רמת האנרגיה שהייתה להם קודם? כמה אנשים חזרו לסבול ממחלותיהם הכרוניות למרות היתרונות הזמניים? מי מייצג אנשים אלה בסטטיסטיקה של הדיווחים על הצלחת הצום? כמובן, טענות ה"הצלחה" יתמקדו בתוצאות ה"חיוביות" ויתעלמו מהשליליות. והתוצאות ה"חיוביות" יכולות בנקל להתמקד ביתרונות קצרי הטווח, תוך התעלמות מהתוצאות השליליות ארוכות הטווח, שהקשר ביניהן לבין הצום מתטשטש במשך הזמן. יש גם תוצאות שליליות מיידיות כמו אובדן אלקטרוליטים חיוניים כמו פוטסיום, מצב שעלול להביא להתקף לב, כפי שכבר ראיתי אצל פציינטים שלי שעברו צומות ארוכים והתאשפזו בחדר מיון במצב חירום. חשוב להבהיר שהרעיון לצום על מנת להבריא בא במקור מתנועת ההיגיינה הטבעית, שיצרה מוסכמות שרירותיות לפני למעלה ממאה שנה. הכוונה הייתה טובה, לחזור לטבע, אבל הידע על הטבע היה יותר מוגבל, והסביבה הייתה פחות רעילה מאשר היום וגם המזון לא היה כל כך מתועש וריק מתוכן תזונתי. ייתכן שבאותם תנאים, ההצלחות היו גדולות יותר משיהיו היום, למרות שאיש לא חקר אפשרות זאת באופן סטטיסטי ואותם רופאים שהשגיחו על צומות ודיווחו עליהם לא עבדו בשיטה סטטיסטית טהורה, מה גם שהטבע האנושי גורם למטפלים להדגיש את הצלחותיהם (ולשכוח את הכישלונות). אסור לשכוח שרוב המטופלים בצום עליהם דיווחו הגורואים של ההיגיינה הטבעית אובחנו כלוקים במחלות קשות מאוד, כמו סרטן. גם אם במקרים בודדים נצלו חייהם, לכאורה כתוצאה מהצום, אין לדעת אם הם היו ניצולים משינוי התזונה בלבד, ללא צום, כפי שראינו במקרים רבים אחרים (וזה בהנחה שהאבחון הראשוני היה נכון, מה שאין לקחת כמובן מאליו, במיוחד באותה תקופה). בכל מקרה, הצומות של אנשים הסובלים ממחלות קשות במיוחד אינם מייצגים את הצומות של אנשים בריאים יחסית (או חולים במחלות קלות בלבד) המנסים לשפר את בריאותם ע"י צום קצר או ארוך. סביר שמחלות קשות יגיבו יותר טוב לטיפולים קשים וקיצוניים, כשהמחלה מצדיקה את הסיכון. מכיוון שהצום אינו טיפול טבעי מתון, אינני ממליץ עליו לגבי אנשים בריאים יחסית. מכיוון שאין מחקרים שמשווים צומות ארוכים עם צריכה לאורך זמן של תזונה בריאה, היפואלרגנית, דלת חלבון, אורגנית (או אפילו רק צריכה של שייקים ירוקים ומתובלים לזמן מה!), יש להיזהר מחשיבה "הוליסטית" דוגמטית שנובעת מהסתמכות על דעותיו של מומחה במקום על מדעי הטבע. הסתכלו על הטבע כדי לקבל את התשובות, לא על טענותיו של אדם אחד. צומות ארוכים הם רעיונות שנטבעו ע"י בני אדם, ויש דרכים יותר טבעיות, עדינות, בריאות, ומהירות כדי לנקות רעלים - תוך תמיכה בפיזיולוגיה של הגוף בכלל והכבד בפרט, במקום לגרום לשוק פיזיולוגי. מחקרים כבר אישרו דרכים טבעיות אלה. למה להאריך בצומות אם יש גישות אחרות שהם בעלות יתרונות רבים יותר והן בהחלט בעלות פחות סיכונים? אם יש למישהו סרטן מתקדם (או מצב אחר שהוא חסר תקווה) והוא רוצה לנסות צום ארוך טווח תחת פיקוח - אני לא אתנגד לכך (זה יכול להועיל!), אבל יותר מדי אנשים שאינם במצב נואש בוחרים בדרך הזאת אפילו ללא פיקוח, בהתבסס על הטענות הדוגמטיות של מנהיגי ההיגיינה הטבעית וחסידיהם שאימצו את התורה הזאת כדת, לטוב ולרע - כפי שראיתי עם כמה פציינטים שלי שניסו זאת וחזרו אלי מאוחר יותר עם תלונות דומות או חדשות ועם המצבים שפורטו לעיל - איש לא יאמץ אותם כמקרי הצלחה! אם הם נעזרו ע"י הצום זה היה כנראה בגלל הסיבות שפורטו לעיל, או מפני שהם באמת "הרעיבו את הסרטן" או "הסירו את הרקמה החולה" (איש לא יודע בביטחון, זוהי יותר "מסורת דתית" מאשר מדע). אני תמיד שמח בשביל הניצולים ומוחא להם כף על הצלחתם, בלי קשר לסיבה האמיתית לה. אבל אלה הם מקרים נדירים, והם לא מייצגים את הצומות הקצרים יותר שכה הרבה שוחרי בריאות מודרניים מנסים אותם. זוהי אולי הפחותה בין שתי רעות - "הם שרדו הלא כן?" - אבל לגבי רוב האנשים (שאינם חולים מאוד) שמתרשמים מההישרדות של "מקרים סופניים" - הסיכונים אינם מצדיקים את התהליך למרות היתרונות הניכרים לעין. מי שמודע לאפקט השלילי לא ירצה לצום צום ארוך (מעל 2 שבועות), אלא אם כן הוא במצב נואש ומוכן לגרום לנזק מטבולי ולהרעלת איברים חשובים, כמו המוח. בטבע, החיות לעולם אינן בוחרות לצום הרבה ימים כאשר המזון הטבעי להם נמצא בשפע, ואלם אם הן היו בוחרות בצום הן לא היו סובלות מהרעלה זו, מכיוון שאצלן אין הצטברות רעלים כמו אצל אנשי החברה המודרנית החיים בסביבה מזוהמת. לסיכום, קיימים שני סוגים של צומות שעזרו לכאורה: 1. צומות שהביאו לשיפור מיידי בסימפטומים אצל אנשים שחיפשו שיפור בריאות כללי (לא לגבי מצבים קשים של סיכון חיים) - כאשר שיפור סימפטומטי זה איננו מהווה התקדמות אמיתית לבריאות ארוכת טווח אלא תגובה מיידית ל-4 הסיבות הבאות: א. אין צריכה של מזון מעורר דלקת. ב. אין צריכה של מזונות אלרגניים. ג. אין צריכה של חלבונים, שיוצרים רעילות וחומציות ברקמות. ד. אין צריכת רעלים שנמצאים לרוב בתזונה המודרנית ובמזון המעובד והמתועש. ארבעת יתרונות אלה ניתנים להשגה גם ללא צום, כלומר ע"י צריכת תזונה טבעונית נטולת דברי חלב, גלוטן, סויה, תירס, בטנים או דיאטה טבעונית קפדנית או דיאטה מקרוביוטית קפדנית. 2. הסוג השני של "צומות מוצלחים": במקרים (די נדירים), אנשים שהיו במצבים קשים או מסכני חיים הצליחו להשתפר משמעותית בעזרת צום. הם לא מייצגים את רוב הפציינטים, מכיוון שרובם לא שרדו (כך שלא ניתן להישען על המספרים לצורך סטטיסטיקה). גם במקרים אלה, חלק מההצלחה מיוחס לארבע הסיבות לעיל, ויתכן מאוד שהם היו זוכים להצלחה זו גם על ידי תזונה טבעונית נקייה וקפדנית, כפי שתועד בספרים רבים. צומות גורמים לסיכונים ארוכי טווח של דמנציה והפרעות נוירו-דגנרטיביות אחרות, מצבים שנצפו אצל אפילו אצל גורואים מובילים מתחום ההיגיינה הטבעית, שצמו הרבה והנהיגו הרבה צומות. בנוסף, בכל אחד מהצומות ארוכי הטווח נראה שנוצר נזק משמעותי (על פי רוב בלתי הפיך) לחילוף החומרים ולהפקת האנרגיה, וכן נזק לאיברים חיוניים - בגלל הפיזור מחדש של רעלים, הנובע ממחסור בנוטריאנטים שהכבד זקוק להם על מנת לטהר ולעבד את שטף הרעלים המשתחררים מהרקמות. האוכלוסייה שוחרת הבריאות חייבת להיות מודעת לסיכונים אלו, המבוססים על מדעי הביוכימיה והפיזיולוגיה של טיהור רעלים, מכיוון שבמציאות הרפואית והכלכלית של ימינו, רוב רובם של האנשים שהחליטו לצום - יעשו זאת ללא פיקוח ויפגעו בבריאותם, כפי שראיתי אצל פציינטים רבים שצמו בעבר, על סמך היסטוריה רפואית ובדיקות מעבדה. במקרים רבים, גם מטפלים שאנשים שכרו את שירותיהם להשגיח על צומות, אינם מודעים למדע הקשור לטיהור רעלים ולסכנות הכרוכות בכך. אם הם יכולים להתערב במצב של סכנת חיים בגלל הצום שנעשה תחת פיקוחם, הם עדיין אינם לא יכולים לזהות ולמנוע בעיות בריאות כרוניות שמתהוות בזמן הצום ובעקבותיו, כגון כבד שומני, בעיות בספיגת שומנים, מחסור בנוטריאנטים מומסי שומן, ופגיעה בחילוף החומרים ותפוקת האנרגיה של התאים.

עדכון אחרון ב-רביעי, 04 דצמבר 2013 11:24

فـــــــــــــــــوائد الخــــــــــــــــــــروب

فـــــــــــــــــوائد الخــــــــــــــــــــروب
***********************
1- الخروب يضبط حركة الأمعاء ، فيمنع الإسهال والإمساك.

2- الخروب قلوي لذلك يعالج الحموضة ويمتص السموم من الأمعاء ويقضي علي الجراثيم ....

3- الخروب به مادة صمغية لذلك فهو يعالج قرحة المعدة والأمعاء عن طريق تغطيتها بهذه المادة الصمغية .

4- الخروب يعمل على تخفيف السعال الحاد ويوسع الشعب التنفسية .

5- الخروب ينشط وظائف الكلي ، ويخلص الجسم من الماء الزائد .

6- الخروب يساعد المرأة المرضعة في إدرار اللبن وزيادة قوته الغذائية .

7- الخروب يقلل حالات القيء .

8- الخروب ينشط الدورة الدموية .

9- الخروب يقوي جهاز المناعة .


10- الخروب أثبتت قدرته علي خفض نسبة السكري في الدم وخفض نسبة الكوليسترول .

11- الخروب يمكن مضغ أجزاء من قرونه بعد نزع البذور منها للاستمتاع بطعمها اللذيذ .

11- عسل الخروب هو شراب لذيذ يمد بالطاقة ويعالج الإمساك والمشكلات النفسية والجسدية مثل الضغط النفسي والكابة والتعب والكسل .

12- الخروب يحتوى على البروتين وفيتامينات أ ، ب1 ، ب2 ، ب3 ، د ،.

13- الخروب يحتوى على المعادن البوتاسيوم ، الكالسيوم ، الحديد ، الفسفور ، المنجنيز ، النحاس ، النيكل ، الماغنيسيوم .

كيف نزيل حصى الكلى بوصفات سهلة بسيطة

كيف نزيل حصى الكلى بوصفات سهلة بسيطة
	إن أخذ زيت الزيتون على الريق مفيد جداً لإزالة حصى الكلى لكن ينبغي تناوله مع عصرة حامض لكي ينظف الكبد وعندما ينظف الكبد تخف تلقائياً الحصى في الكلى هذا اولاً،  ثانياً يجب اخذ المغنيزيوم مع الفيتامينات B لان الذي يذوب الحصى هو المغنيزيوم والفيتامينات لفيتامينات B . ثالثاً لإزالة الحصى يجب أخذ مصل اللبن وهذا  اهم من كل ما ذكرته! حيث يمكن ان نشرب منه يومياً 2-3 كوب ولكن ليس على الريق.
	6 د. رالف عيراني

النفخه

في رمضان وغير رمضان قد يصاب الانسان بعسر الهضم ويتكون لديه انتفاخ بالبطن وغازات , وقد يرافقه خروج الريح وسماع أصوات غريبه وقرره في البطن.

للتخلص من هذه المشكله نضع لكم بعض الوصفات المنزليه التي قد تعطي نتائج طيبه لكن تذكر هذا الامر لا يغني عن زياره الطبيب او استشاره الاختصاصي ان كانت هنالك اعراض مصاحبه للغازات مثل الحمى او الالم.

1-الكراوية: هو نبات شتوي يزرع في معظم انحاء العالم ومن اكثر البلاد المغرب مصر والهند ,وهو يحتوي على مواد فعاله مثل الليمونين والتي تفيد في حالات الإمساك والغازات، لذلك يعتبر من المواد الملينة والمفيدة في عمليات الهضم, مهديء, مضاد للتقلصات وطارد للغازات.

طرق استخدامه بارد: حيث ينقع مسحوق بذور الكراوية بمعدل 7 ملاعق لكل نصف كوب ماء بارد لمدة كافية، ثم يصفى المنقوع ويصبح صالحا للشرب مع ملاحظة ان البذور تغسل جيدا وتجفف قبل طحنها . مغليه: مسحوق بذور الكراوية بمعل 2 ملعقة لكل كوب ماء ، ويترك بعد ذلك فترة كافية ثم يصفى ويشرب، أما بالنسبة للجرعة فهي بمعدل كوب واحد يوميا.

ملاحظه هنالك من يقوم بعمل كراويه باللبن او يعملها كحلوى ايضا خاصه للنساء بعد الولاده فهي مغذيه جدا. 

2-القرفة: القرفة أو الدارصيني هي من الاشجار دائمه الخضرة ويصل إرتفاعها إلى 10 أمتار واوراقها بسيطة عطرية الرائحة، وتنتشر في المناطق الإستوائية كالصين .سيلان ,الأرجنتين ,كينيا وتنزانيا،وغيرها من البلدان ,القسم المستخدم من هذه الشجرة الأوراق وقشور السيقان.

تحتوي القرفه على مادة التانين القابضة ممزوجة بالنشا وأوكسالات الكالسيوم وتحتوي أيضآ على زيوت طيارة تكسبها خصائص علاجية مهمة ومفيدة في علاج:الإسهال, عسر الهضم, فقدان الشهية, نزلات البرد والإنفلونزا, الغثيان والقيء, تقوية عضلات القلب,الروماتيزم المفصلي, وقتل الجراثيم وتقويه مناعه الجسم.

الاستخدام : تنقع 2 ملعقة من مسحوق القرفة في كوب ماء مغلي، ثم يشرب المنقوع، ويكون تناول مشروب القرفة بكميات بسيطة في البداية لإدراك مدى تقبل الجسم لها. ملاحظات: 

*لا ينصح به للحوامل فقد تظهر بعض الحساسيه ويحدث الاسقاط.

* لقطع نزيف الدوره الغزير ينصح بالقرفه مغليه مع القهوة  مضاف اليها الليمون فهي رائعه لهذا الامر.

3-النعناع: هو نبات اشهر من ان يعرف ومنتشر في جميع أنحاء العالم ويحتوي على مواد المنثون والليمونين، لذلك فهي مفيد في علاج: تهدئة الأعصاب الملساء المبطنة لجدار المعدة والامعاء لذلك يكون مضاد للمغص والتقلصات, طارد للغازات ,تنشيط المعده والهضم .

يعمل على ادرار البول ويزيد من إفرازات الكبد لذلك وجب احذر ان كان المريض يعني من التهاب المراره. 

طرق التحضير المختلفه أ)الطريقة الأولى: منقوع النعناع: تنقع الأوراق والأعضاء الزهريه في الماء بمعدل 2 إلى 3 ملاعق لكل كوب ماء ويترك بضع ساعات، ثم يتم شرب كوب ونصف يومآ ولمدة لا تتجاوز ال 8 أسابيع، ويمكن تحلية المشروب بالعسل حسب الحاجه. ب)الطريقة الثانية:مغلي النعناع: تغلى الأوراق في الماء بنفس المعدل السابق ولكن لفترة وجيزة ثم يبرد ويشرب، أو يشرب ساخنآ، أو تضاف له 2 ملعقة من عشب النعناع الجاف لكل كوب مغلي ثم يشرب، ويمكن تحلية المشروب بالعسل حسب الحاجة

4-اليانسون: هو نبات حولي وموطنه الأصلي في دول البحر المتوسط، والجزء المستخدم منه هو الثمار المجففة الناضجة, يحتوي على مادة الأنيثول، لذلك من فوائده ,الغثيان والمغص عند الأطفال(حيث يضاف اليانسون إلى الرضعات مثال ماء الغريب) طارد ,للغازات, منع تقلصات الجهاز الهضمي,زيادة إدرار حليب الأم المرضعة, تقوية المبايض, ويزيد من إفرازات الدورة الشهرية. طرق التحضير المتعددة: 

أ)منقوع اليانسون: تنقع 1 ملعقة من بذور اليانسون المسحوقة لكل كوب من الماء الساخن وذلك لمدة 10 دقائق ثم يصفى ويشرب بمعدل كوب يوميآ. 

ب)مغلي اليانسون: تضاف 1 ملعقة من مسحوق بذور اليانسون إلى فنجان ماء مغلي ثم يشرب دافئآ مع مراعاة تغطية الكوب إذا ترك فترة من الوقت حتى لا تتطاير المواد المفيدة منه. ملاحظه مهمه للرجال: الإفراط الإكثار من شرب اليانسون يقلل من القدرة الجنسية. 

نصائح أخرى سريعة لعلاج الإنتفاخ والغازات: 

1-التقليل من البقوليات-مثل العدس- واللحوم الدسمه. 

2-التقليل من المخللات والمقالي. 

3-التقليل من الفجل والجرجير. 

4-الاقلاع عن التدخين بشكل نهائي. 

עקמת Scoliosis

 עקמת  Scoliosis

עקמת  Scoliosis היא עיוות בעמוד השדרה, כאשר יש סטייה של החוליות לצד ימין או שמאל ביחס לקו האמצע החל מזווית של 10 מעלות ומעלה. עיוות זה יכול להתבטא למשל באי-תאימוּת בגובה של הכתפיים או המותניים.

העקמת  מתחילה, בדרך כלל, להופיע בילדות ובשלבי ההתבגרות, עקמת שלא מטופלת מחמירה עם הזמן ויש לה השפעות על.

עקמת בגב עליון:

בעיות נשימה, כאבים באמות וכפות ידיים, בעיות לב, ברונכיטיס , גודש באף, בעיות כיס מרה, חום ללא ממצאים אחרים,  לחץ דם נמוך, בעיות בזרימת דם, דלקות פרקים, בעיות בקיבה.

עקמת בגב תחתון:

בעיות בכליות, עייפות כרונית, בעיות בעור, כאבי בטן עקב גזים, עצירות כרונית, שלשולים כרוניים ,כיווצי שרירים ברגליים, בעיות בשלפוחית שתן, בעיות במחזור, וכאבי ברכיים.

כמובן שיש גם עקמת בצורת S שזה גב עליון ותחתון

חלק גדול מהסובלים מן התופעה לא מודעים לעקמת בגבם.

התסמינים של העקמת הם:

תנוחה נטויה לצד מסוים.

התעייפות מהירה ו/או כאבי גב בעמידה ממושכת.

גובה מותניים וכתפיים לא שווה.

גודל או מיקום לא סימטרי של החזה אצל נשים.

מרחק לא שווה בין הזרועות לגוף.

בגדים ש"לא יושבים טוב", קווי הבגד עומדים באלכסון.

בליטות לא שוות של הצלעות.

קושי בהתכופפות וכדומה.

ומהם הגורמים לעקמת?

בהשקפת עולמי הגורמים הם השרירים שמאבדים את האיזון ומה שיגרום ליציבה לא נכונה ,(בהסבר פשוט השרירים בצד אחד מושכים יותר מהצד הנגדי וכך החוליות נמשכות ויוצאות מאיזון = עקמת)

בעיה זאת ניתנת לפתרון על ידי עבודה על השרירים המכווצים ושחרורם, לאחר מכם ממליץ על חיזוק הצד הנגדי לחיזוק השרירים שהיו חלשים ונמשכו.

יש להגיע למקור הבעיה שהם השרירים הרחוקים יותר, זאת אומרת בגב עליון בדרך כלל זה יהיה שרירי החזה או שרירי הבטן האלכסונים, כמובן שיכולים להיות עוד שרירים.

בגב תחתון בדרך כלל שרירי הבטן הרוחבי או אלכסוני.

אבחון

במבט על הגב..

גובה אגן בעת העמידה אינו זהה.

בעמידה ובכיפוף קדימה.

גובה בלתי שווה של הכתפיים.

גובה לא שווה של הזרועות מן הרצפה בעת כיפוף קדימה.

رياضة المشي

تفاقمت مشكلة البدانة في الآونة الأخيرة بشكل كبير، نظراً إلى تهرّب العديد من الأشخاص من ممارسة الرياضة، متذرّعين بضيق الوقت. ولذا، يشدّد الطبيب الفرنسي بيار دوكان، ضمن نظام حميته، على أهميّة الرياضة، ولا سيّما المشي، لأسباب عدّة، نطلعك عليها :

1- المشي أقلّ الرياضات إرهاقاً وأكثر ملاءمةً للجميع:

في وسعك أن تمشي لساعات بدون أن تتعبي، فالمجهود البدني لذلك النشاط موزّع على مساحات واسعة من العظام والعضلات.
و لممارسة السير جدياً، تحتاجين إلى حذاء مشي مناسب.ولكن الأحذية العادية، ولا سيّما الكعب العالي، تصلح للمشي اليوميّ لإنقاص الوزن.ولا يجعلك المشي تتعرّقين بغزارة، ويمكنك ممارسته في أيّ وقت، بدون استعمال معدّات للرياضة.

2- المشي يمرّن العدد الأكبر من العضلات في الوقت عينه:

انّ العضلات الأكثر انشغالاً بالمشي هي أكبر عضلات الجسم المعروفة بحاملات الأثقال، ما يعني أنّها تحرق العدد الأكبر من السعرات الحراريّة.
و العضلات الأكثر تشغيلاً عند المشي هي:
- العضلتان رباعيتا الرؤوس الموجودتان في مقدّم الفخذين، وهما تتكفّلان برفع الفخذين إلى الأعلى، وتدفعان الفخذ والرجل إلى الأمام.
- العضلات المأبضية، التي تكوّن الجهة الخلفية من الفخذين، والتي تحرّك الرجلين إلى الوراء.
- عضلات الرّدفين، وهي عضلات ضخمة مهمتها إكمال الحركة الخلفيّة للخطوة.وإذا تهدّلت هاتان العضلتان، فهذا يعني أنّهما لا تستعملان إلى درجة كافية لأداء وظيفة المشي.
- عضلات المعدة التي تساهم بصورة فعالة في عملية المشي، عبر تقلّصها مع كلّ خطوة إلى الأمام.
- عضلات ربلتي الساقين، وهي أصغر وأنحف من سواها. لكنها من أكثر العضلات تحمّلاً للعبء عند القيام بخطوة.
أمّا العضلات الثانوية التي تساهم في المشي أيضاً، فهي:
- عضلات الحوض المثبتة، التي تشكّل تاجاً عضليّاً محيطاً بالحوض، يحول دون انهياره، عندما يكون الجسم منتصباً.
- العضلات الظنبوبية الأمامية المتناظرة أمام عضلات الربلة، ومهمتها رفع القدم إلى أعلى، كي لا تنبسط على الأرض عندما تقومين بخطوة.
-عضلات الذراعين والكتفين، التي تساهم بنسبة أقلّ من سواها في عملية المشي.

3- المشي هو أفضل رياضة تساعدك في تنحيف جسمك:

يبلغ إحراق السعرات الحرارية حداً أقصى في المشي، لأنّه نشاط مستمرّ، وغير متقطع، مقارنة بمباراة أخرى، كما أنّ المشي مرتبط تماماً بالحياة اليوميّة، ومن الممكن ممارسته بلا مقدّمات، في أيّ وقت متاح، وفي أيّ مكان.

4- المشي هو الرياضة الوحيدة الخالية من الخطر بالنسبة إلى البدينين:

وهو نسبي من حيث النتائج والفاعليّة، بحسب الوزن الزائد الذي تنوء أجسامكنّ بحمله.ولكنّ الأهم هو أنّ المشي لا ينطوي على خطر التأذّي.وقد ينظر إلى حمل 15 كيلوغراماً زائداً كرياضة بحدّ ذاتها.
و لكن، هذا لا يصحّ إلا إذا كان الحمل متحركاً بالمشي.
و يصحّ العكس تماماً في رياضات أخرى، كالسباحة وركوب الدراجة الهوائية، عندما لا يحمل الثقل فعلاً في الحركة، ويُمارس النشاط في ظرف ينعدم فيه الوزن بنسبة تزيد أو تقل. وكلّما كنت أثقل وزناً، زاد انتفاعك من المشي.

5- المشي هو أفضل رياضة تقي من الشيخوخة:

إنّ المشي هو أفضل وسيلة لإبقاء وظائف الجسم الرئيسيّة عاملة:الدورة الدمويّة والتنفّس والعظام والعضلات والصحّة العقلية.ولا تحظى هذه الوظائف بتنشيط ملائم كما ينبغي، إذا كنّا لا نمشي، لذا نشيخ بسرعة أكبر.
و المشي لـ 30 دقيقة يومياً لا يُساعد في إنقاص الوزن وتثبيته، بل يطيل العمر ويتيح العيش في حالة صحية أفضل.

بصمات الأصابع – هل تعرف مافائدتها؟

بصمات الأصابع – هل تعرف مافائدتها؟

هل تعلم لماذا جعل الله لدينا بصمات الأصابع؟

الغالبية ستقول لكي تتعرف الشرطة على المجرمين! نعم ولكن ليس هذا هو السبب الأصلي....
نعم بصمتك ستميزك عن المليارات من البشر بحيث أنه لايوجد شخصان لديهم نفس البصمات! حتى التوائم المتطابقين – رغم أن ال DNA لديهم متطابق- نعتقد أن بصماتك تحددها جيناتك وبيئة الحمل مثل الغذاء و سرعة نمو أصابعك و وضعيتك في بطن أمك.

إذا أحضرت عدسة مكبرة ودققت في بصمات أصابعك ستجد أنها تتكون من قمم صغيرة ومناطق منخفضة بينها, أستطيع أن أشبهها بالجبال والوديان. من المعلوم أن هذه الخاصية تزيد من معامل الإحتكاك فيجعل يدك تمسك بصورة أفضل بالأجسام و الأدوات حتى وإن كانت مبللة.

بحث جديد يشير إلى وظيفة جديدة لبصمات الأصابع وربما أهم أيضاً, ألا وهي زيادة كفائة حاسة اللمس لديك, كيف؟

أطراف الأصابع حساسة بصورة مذهلة لللمس وذلك لوجود عدد كبير من الأعصاب المتخصصة في الجلد التي تعطيك هذه الميزة – وفي أنفسكم أفلا تبصرون

هل من الممكن أن يفقد الشخص بصماته؟

نعم ولكنها نادرة الحصول, ممكن أن تحصل مع الحروق مثلاً أو بعض الأمراض المزمنة مثل الإكزيما أو الصدفية أو تصلب الجلد, من المستحيل إعادة البصمات بعد الحروق أما الأمراض الجلدية فممكن أن تعود البصمات من جديد بعد علاج المرض.

هل من الممكن أن يولد الشخص بدون بصمات الأصابع؟

نعم! هناك مرض وراثي جلدي نادر جداً Dyskeratosis Congenital فقط 200 حالة في العالم تم تسجيلها, حيث يولد الطفل بدون بصمات الأصابع.ראה/י עוד